رفتن

به نام پروردگار هستی

 

هر آمدنی را رفتنیست!

اگر خدا بخواهد!

 

باز به دوره می رویم!

اگر خدا بخواهد!

 

 

برای چه کسی زندگی می کنیم؟!

بسم الله رب العالمین
 

واقعا برای کی زندگی می کنیم؟! داریم تمام تلاشمون رو می کنیم که کی رو راضی کنیم؟!

 

واقعا این سوالی خوبیه که باید هممون از خودمون بپرسیم!

برکت

بسم الله العزیز الکریم الذی لیس کمثله شی و هو العزیز الکریم

 

می خوام در مورد یکی از تجربه های عجیب زندگیم بنویسم. نه اینکه مربوط به زندگی من باشه یا واقعا عجیب باشه، ولی خوب من هم چند بار تجربه اش کردم و برام عجیب بوده .

گاهی تو زندگی،‌ سر یه مسائلی،‌ خیلی تلاش می کنیم. گاهی خیلی دوست داریم یه اتفاقی بیفته و خیلی هم براش تلاش می کنیم!

خب بر اساس تلاش زیادمون معمولا یه نتیجه منطقی ای می رسیم که پایین تر از حد انتظارمون نیست ولی خیلی هم شاخ نیست.

کاوه جهانی ؟!

به نام آفریدگار هستی

 

یه خبر خوب :

دوست و همشهری خوبم، کاوه سامع، تیم شد!

کاوه از بچه های المپیاد زیستی اصفهانه. پس پیارسال نقره شد (فکر کنم نقره 6). پارسال هم طلا شد (فکر کنم طلا 4).

 

لپ کلام خبر هم به زبان آیریسک اینه :

 اعضای تیم ایران در این مسابقات(جهانی زیست) را کاوه سامع، حسین سرفراز، آیدا کمالیان و ندا کمندی تشکیل می‌دهند.

محبت ...

به نام حضرت دوست - که هر چه داریم از اوست

 

کلا محبت مقوله جالبیه و جای فکر زیاد داره. 

یکی از چیزای جالبی که جدیدا بهش برخوردم اینه که گاهی چقدر یه فردی رو دوست داریم، ولی تا ازش دور نشیم و یا حتی احساس دوری نکنیم شدت محبت رو احساس نمی کنیم. خب این حرف معروفیه ولی تا حالا تجربه اش نکرده بودم.