رمز موفقیت
به نام گرداننده هستی
خیلی وقته، یعنی چند ساله که این بحث رو به برای مردم میگم، ولی تا حالا جایی ننوشتمش.
کلا این جمله معروفه (فکر کنم از یکی از دانشمندان هم باشه) که 95% موفقیت فرد رو پشتکار طرف میسازه و 5% دیگه اش رو هوش.
خب من با این جمله مخالفم.
حالا می گید : اینا باش که چقدر خودش رو بالا گرفته و همین جوری نطق میکنه .
نه من کاملا مخالف نیستم بلکه می گم اینجا یه چیز مهمی وجود داره که ثابت گرفته شده.
مثل اینه که تو فرمولای فیزیکی میان برای خازن، "اختلاف پتانسیل" رو که ثابت می گیرن، "انرژی ذخیره شده تو خازن" با "ظرفیت خازن" نسبت مستقیم پیدا می کنه. بعد میان "اختلاف بار" رو ثابت می گیرن، نسبت "انرژی" و "ظرفیت" معکوس میشه.
من میگم الان یه چیز خیلی مهم اینجا ثابت گرفته شده که من اسمش رو میذارم "روش".
یعنی چی؟ یعنی اینکه اگر روش بهتری(نسبت به توانایی هاتون) رو انتخاب کنید می تونید با پشتکار و هوش کمتری به جاهای خفن تری برسید.
چند تا از مصداق های روش ایناست:
روش زندگی کردن - جهان بینی - چند بعدی بودن - تعادل بین ابعاد
انتخاب هدف - شناخت وسایل مورد نیاز برای رسیدن به هدف
انتخاب رشته - انتخاب زیر رشته - انتخاب زیر زیر رشته(:)) - انتخاب رشته های فرعی
روش خواندن هر درس خاص - برنامه ریزی مناسب - روش تفکر
خوب اینا خیلی خیلی مهم هستند. خیلی وقت ها تو زندگیم دیدم کسایی که هوش های خیلی خوبی داشتند و خودشون رو می کشتن مثلا یه درسی رو که من با 2 ساعت خوندن 19 میشدم، اونا با 5 ساعت 18 میشدن.
آدم هایی رو هم دیدم که توی یه کار هایی که من خوب روشش رو بلد نیستم، خیلی موفق تر از من اند. چون روش درست انجام دادن کار رو بلد اند.
خلاصه اینکه خود زندگی و هر اتفاقی توش مثله یه مسابقه دوچرخه سواریه.
توی این مسابقه اول این مهمه که بلد باشی درست پا بزنی و هی نیفتی زمین و نخوری در و دیوار.
بعد مهمه که بتونی مداوم پا بزنی.
بعد اگه عضله پات هم قوی باشه و بتونی پای محکم تری بزنی، دیگه عالی میشه و حسابی میفتی جلو.
1- روش
2- پشتکار
3- هوش
پس اگه میخواین زود به خط پایان برسید، یعنی تو یه موضوع خفن شید، یکم صبر کنید و هی تند تند پا نزنید و نخورید تو در و دیوار.
یه لحظه وایسید و ببینید آیا دارید درست پا میزنید اصلا! یه نیگاه به رقیباتون بکنید ببینید اونا دارن چی جوری پا میزنن و خلاصه یاد بگیرید درست پا بزنید.
بعد شروع کنید به منظم و مرتب و البته قوی پا زدن، تا برسید به خط پایان (خفونیت :) ).
خب دیگه بسه. زیاد نطق کردم :)
پ.ن1 : از عوارض عربی نهایی خوندن :)
